"کم­توانی ذهنی عبارت است از کارکرد هوشی زیر متوسط معنی­دار و وجود محدودیت­های همزمان در دو یا چند حوزه از حوزه­های مهارت­های اجتماعی، کاربرد منابع جامعه، خود راهبری، سلامت و ایمنی، عملکردهای تحصیلی، اوقات فراغت و اشتغال. کم­توانی­ذهنی پیش از هجده سالگی آشکار می­شود." هوش پایین تر از متوسط معمولاً با نحوه عملکرد آزمودنی در آزمون­های هوشی تعیین می­شود که در واقع تعیین آن با کوشش آلفردبینهانجام شد. وی قصد شناسایی کودکانی را داشت که توانایی استفاده از برنامه تعلیم و تربیت صنعتی فرانسه در آغاز قرن بیستم را نداشتند (سیف نراقی و نادری، 1386).

از نیمه قرن بیستم، اصطلاح کفایت اجتماعی شامل مهارت­های اجتماعی و رفتار سازشی به عنوان عاملی در تشخیص کم­توانی­ذهنی مطرح شده است. اهمیت رفتار اجتماعی در تشخیص کم­توانی­ذهنی را می­توان در نظریه بیولوژیک درباره هوش بوضوح مشاهده کرد. ثرندایک هوش را متشکل از هوش انتزاعی، هوش عینی و هوش اجتماعی دانست (هاردمن درو و اگن، 1388).

چهار فرض زیر برای کاربرد کم­توان­ذهنی ضروری است:

_{1- ارزیابی معتبر باید پراکندگی فرهنگی و زبانی و تفاوت­های موجود در ارتباط و عوامل مربوط رفتار را مورد توجه قرار دهد.}

_{2- محدودیت­در مهارت­های سازشی، در قلمرو محیط­های اجتماعی همسالان رخ می­دهد و بر اساس نیازهای فردی شخص کم توانی ذهنی برای حمایت، مشخص می شود.}

_{3- محدودیت مهارت­های سازشی خاص، اغلب با دیگر توانایی­های فرد در مهارت­های سازشی یا دیگر قابلیت­های مشخص همراه است.}

_{4- با ارائه حمایت­های مناسب به طور مستمر در طول یک دوره زمانی کارکرد زندگی فرد کم توان ذهنی} به طور کلی بهبود خواهد یافت (شالوک، لوکاسون، شوگرن برویک دافی[، باردلی و بوندیکس 2007).

کاستی توجه یکی از شایعترین مشکلات در کودکان کم توان ذهنی است و این مسئله به آسیب های روانشناختی، تحصیلی و اجتماعی منجر می شود. کمک به کودک کم توان ذهنی جهت افزایش فراخنای توجه بسیاری از مشکلات اساسی آنان را تعدیل می کند. از بین روش های درمانی متعدد که برای مداخله در این کاستی معرفی شده اند، نمایش درمانی به عنوان شیوه ای نزدیک با طبیعت کودکان و هماهنگ با ویژگی آنان جایگاه خاصی دارد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی نمایش درمانی بر میزان فراخنای توجه پسران کم­توان ­ذهنی آموزش­پذیر در مقطع ابتدایی اجرا میشود.در این مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل 30 نفر (هر یک از گروههای آزمایش و کنترل 15 نفر) از بين مدارس پسرانه دانش­آموزان كم­توان­ذهني با روش نمونه گيري چند مرحله ای تصادفی انتخاب میشوند. سپس، با استفاده از آزمون تولوز- پیرون و خرده آزمون فراخنای توجه آزمون شناختی- تشخیصی کی فراخنای توجه دانش­آموزان اندازه­ گیری میشوند.