این فایل 54 صفحه است در قالب word تنظیم شده است. مناسب عزیزانی است که قصد مقاله نویسی دارند یا میخواهند به پژوهش در حوزه زناشویی بپردازند . پس از مطالعه این فایل، با مبانی نظری تاب آوری در زناشویی آشنا خواهید شد و با مطالعه بیشتر میتوانید به بازآفرینی بپردازید. 

قسمتهایی از فایل :

تاب‌آوري صرف مقاومت منفعل در برابر آسيب‌ها يا شرايط تهديد کننده نيست بلکه فرد تاب‌آور، مشارکت کننده فعال و سازنده محيط پيراموني خود است. تاب‌آوري قابليت فرد در برقراري تعادل زيستي- رواني- معنوي، در مقبل شرايط مخاطره‌آميز مي‌باشد (کانر و ديويدسون[1]، 2003). اصطلاح تاب‌آوري موضع‌گيري مثبت افراد را به استرس و بحران توصيف مي‌كند و آن را به صورت قابليت فرد براي سازگار شدن با استرس‌هاي شخصي و عوامل خطرزا در سطح محيط خانواده و جامعه نظير فقر و جنگ تعريف کرده‌اند (ورنر و اسميت[2]، 1982؛ فروغي؛ 1389). با وجودي که تعاريف تاب‌آوري ممکن است متنوع باشند، اکثر محققان معتقد‌اند که افراد در عوامل مشابهي مشترک‌اند. برخي از اين عوامل مشترک عبارتند از: هوش بالاتر، تازه‌جويي پايين‌تر، تعلق کمتر به همسالان بزهکار و عدم سوء مصرف مواد و بزهکاري. محققان ويژگي‌هاي مشترک ديگري نيز در افراد تاب‌آور بررسي کرده‌اند که عبارتند از: خود مختاري بالاتر، استقلال، همدلي، تعهد به کار، جديت، مهارتهاي حل مسئله خوب و روابط خوب با همسالان (ايساکسون[3]، 2002). تاب‌آوري به عنوان توانايي عبور از دشواري‌ها و غلبه برشرايط سخت زندگي تعريف شده است (جکسون[4]، 2007). نيومن و همکاران[5] (2003) بيان مي‌كنند که افراد تاب‌آور مي‌توانند به انواع شرايط استرس‌زا چيره شوند و سلامت رواني خود را حفظ نمايند. تاب‌آوري محدوده‌ي تحقيقي جالب توجهي است که به بررسي توانايي ذاتي فرد مي‌پردازد. استعدادي که باعث مي‌شود شخص در مواجهه با بحران مسير رشد و شکوفايي را بپيمايد. (ريچاردسون، 2002؛ نقل از فروغي)

گارمزي، ورنر و اسميت (2005؛ نقل از قمراني، 1389) عوامل موثر بر تاب‌آوري را به سه دسته‌ي عوامل کلي تقسيم کرده‌اند.

اولين عامل: نقش خلق و صفات شخصيتي در حفاظت افراد مي‌باشد. در اين خصوص مي‌توان به نقش توانايي‌هاي شناختي، سطح فعاليت فرد، پاسخ مثبت به ديگران و تفکر فرد در برخورد با يک موقعيت جديد، اشاره نمود.

دومين عامل: نقش خانواده است. بر اساس تحقيقات، خانواده‌هايي که گرم و منسجم هستند مي‌توانند نقش عوامل حفاظتي را براي کودکان داشته باشند.

سومين عامل: وجود حمايت‌هاي اجتماعي براي کودکان است. حمايت‌هايي نظير معلمان، مراقبان، والدين، مذهب و گروههاي اجتماعي مي‌توانند کودک را در مواجهه با استرس‌ها مقاوم سازد.

تاب‌آوري يعني؛ در شرايط آسيب‌زا پرورش يافتن؛ اما آسيب نديدن و به رشدي بيش از پيش دست يافتن (شکيب، 1387).

عوامل و ويژگي‌هاي مختلف، اعم از دروني و بيروني که در تاب‌آوري افراد تاثير ويژه‌اي دارند شامل:

1- توانايي‌ها و ويژگي‌هاي فردي

- داشتن توان اجتماعي (تفاهم، انعطاف‌پذيري فرهنگي، همدلي، مهرباني، مهارت‌هاي ارتباطي و شوخ طبعي، هوش هيجاني).

- قدرت حل مسئله (برنامه‌ريزي، ياري جويي، تفکرانتقادي و خلاق).

- مهارت خود‌گرداني (احساس هويت، خودکارآمدي، خودآگاهي، تسلط بر وظايف و کنره‌گيري سازگارانه از شرايط منفي).

- هدف داشتن و باور به آينده‌اي روشن (هدف‌گيري، آرمان‌هاي تحصيلي، خوش بيني، اعتقاد ديني و روابط معنوي).

نتيجه اين که: تاب‌آوري صرفا پديده‌اي ژنتيکي يا ارثي نيست که فقط انسان‌هاي بزرگ داراي آن باشند؛ بلکه پديده‌اي فطري است که مي‌تواند به خود اصلاح‌گري و تغيير فرد منجر گردد.

[1]- Conner, K. M., & Davidson, J. R. T

[2]- Werner & Smith

[3]- Issacson

[4]- Jackson

[5]- Newman,R